Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

Ανακοινωση της πρωτοβουλιας για ΔΕΘ: ΟΛΟΙ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 5ΜΙΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ









Η ελπίδα στις συνελεύσεις μας και στους αγώνες μας!
Γενική Πολιτική Απεργίας Διαρκείας
Να ρίξουμε την κυβέρνηση. Για την Εργατική Εξουσία.

Συνάδελφοι, Συναδέλφισες,

Μια πρωτοφανής κοινωνική καταστροφή είναι σε εξέλιξη. Παρά τα μνημόνια, την ισοπέδωση των μισθών στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, την άγρια φορολογία, τις βάρβαρες περικοπές των κοινωνικών δαπανών, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων αγαθών από τα κρατικά στα ιδιωτικά λαμόγια, την διάλυση της παιδείας και της υγείας, δεν υπάρχει ορατό τέλος της κρίσης. Με δύο εκατομμύρια ανέργους και ανασφάλιστους και χωρίς καμία προοπτική να εργαστούν με αξιοπρέπεια, ολόκληρη η κοινωνία βυθίζεται στην κόλαση. Με δημόσιο χρέος στο 180% του ΑΕΠ, μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να ακουστεί ότι η χώρα θα βγει στις αγορές του χρόνου ή ότι θα έχουμε ανάπτυξη! Στην Ελλάδα σήμερα εκδηλώνεται με τον πιο τραγικό τρόπο, το απόλυτο αδιέξοδο του παγκόσμιου καπιταλισμού. Η μαύρη τρύπα της παρασιτικής  φούσκας που αναγεννά συνεχώς στα σπλάχνα του  ο σάπιος καπιταλισμός απειλεί να καταπιεί την εργατική τάξη, ολόκληρη την κοινωνία και τον πολιτισμό μας. Ακόμα και η απόλυτη εκμετάλλευση της εργασίας δεν μπορεί να βγάλει τον καπιταλισμό από το αδιέξοδο.
Μέσα σε αυτήν την ζοφερή πραγματικότητα που βιώνει κάθε εργαζόμενος και μπροστά στον φάβλο κύκλο της κρίσης που είναι αδύνατον να κρυφτεί, όλοι αντιλαμβανόμαστε  ότι αυτά που μας σερβίρει η κυβέρνηση των κανιβάλων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ,η κυβέρνηση των Στουρνάρα –Δένδια-Μουμπούκου- Μητσοτάκη  είναι ψέματα. Οι «θυσίες» μας όχι μόνο δεν φτάνουν στο τέλος τους, αλλά ένας νέος κύκλος σκληρών συγκρούσεων είναι μπροστά μας. Ακόμα κι ο πιο δύσπιστος αντιλαμβάνεται ότι χωρίς μια πανελλαδική, μαζική, μετωπική σύγκρουση διαρκείας, χωρίς ταλαντεύσεις και συμβιβασμούς  με τη κυβέρνηση, ο δρόμος της κόλασης και της βαρβαρότητας  παραμένει ανοικτός για εμάς και τα παιδιά μας.
Διαψεύστηκαν οικτρά όποιοι νόμιζαν ότι με 24ωρες, 48ωρες διάσπαρτες απεργιακές κινητοποιήσεις θα αποτρέπονταν τα εγκληματικά σχέδια του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του.
Απέτυχαν όσοι έκοβαν χιλιόμετρα στα υπουργικά γραφεία για να εξαιρεθούν από τα μέτρα των αρμοστών του ΔΝΤ και της ΕΕ.
Όσοι γέμιζαν με ψεύτικη αισιοδοξία τους εργαζόμενους από την μία και καλλιεργούσαν την αναμονή, και την αδράνεια από την άλλη .
Όσοι μας καλούσαν να εμπιστευθούμε κάποιον κυβερνητικό διαχειριστή της ίδιας αστικής και βάρβαρης πολιτικής.
Τέλειωσαν τα παραμύθια αυτών που μας έταζαν πως η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι φορέας σταθερότητας για τις ζωές μας και πως μπορεί να αλλάξει, να γίνει φιλεργατική και φιλολαϊκή.

Μερικοί υποστηρίζουν ότι οι εργαζόμενοι δεν είναι έτοιμοι για αγώνες εξαιτίας των κακών συσχετισμών και της έλλειψης οργάνωσης. Σκόπιμα αγνοούν τον πρωτοπόρο αγώνα που δίνουν με αξιοθαύμαστο πείσμα και διάρκεια οι εργάτες της  ΒΙΟ.ΜΕ. Αγνοούν τις χιλιάδες ψήφους των εκπαιδευτικών που παρά την επιστράτευση ψήφισαν υπέρ της απεργίας τον Μαϊο και παρά την προδοσία επανέρχονται στον αγώνα με αίτημα την απεργία διαρκείας στα σχολεία. Αγνοούν την παλλαϊκή κινητοποίηση που αγκάλιασε τον αγώνα της  ΕΡΤ. Υποτιμούν, πάλι σκόπιμα, την τρομακτική λαϊκή δύναμη που συσσωρεύεται από την  τεράστια αγανάκτηση και την απόγνωση της κοινωνίας. Σε κρίσιμες καμπές της ιστορικής εξέλιξης η οργάνωση είναι αποτέλεσμα των αγώνων που ξεσπούν και όχι το αντίστροφο.
Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες πολιτικές και συνδικαλιστικές ηγεσίες, συντάσσονται με την πολιτική του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του (ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ), μπλοκάρουν κάθε κίνηση προς τα μπρος, για να δοθούν οι αγώνες με όρους ταξικής ενότητας και νίκης. Δεν οργανώνουν και δεν μας προετοιμάζουν για τη σύγκρουση που οι ίδιες εξαγγέλλουν. Απεναντίας επικαλούνται την καταστολή της αστυνομίας ,την επιστράτευση, την ανάκληση άρθρων του συντάγματος με το πρόσχημα του «εθνικού κινδύνου» για να σαλπίσουν άτακτη υποχώρηση. Το κοινωνικό αδιέξοδο και η απόγνωση του εργαζόμενου λαού , αλλά και η πλήρης αδυναμία της πολιτικής και συνδικαλιστικής ηγεσίας του εργατικού κινήματος να οργανώσει τον αγώνα και να σταματήσει την καταστροφή, τρέφουν τον φασιστικό μινώταυρο, ο οποίος προβάλει πια σαν μια σοβαρή απειλή για την εργατική τάξη, τον λαό και την κοινωνία.

Ταξική Ενότητα στη δράση

Το αίτημα από τη βάση του εργατικού κινήματος για ενότητα στη δράση κι γενική απεργία διαρκείας, μετά από 3 χρόνια αγώνων που έριξε 2 ½ κυβερνήσεις (Καραμανλή, Παπανδρέου, Παπαδήμου)  είναι αναγκαίο αυτή τη στιγμή, ώριμο στη βάση των εργαζομένων και πρέπει να ανεπιφύλακτα να υποστηριχτεί.
Θα ήταν όμως τραγικό λάθος να αφεθεί μια τόσο σοβαρή υπόθεση που απαιτεί θυσίες, να οργανωθεί και να διεξαχθεί από όσους μας έχουν προδώσει τρία χρόνια τώρα, όσους αναρωτιούνται αν υπάρχουν απεργιακές προϋποθέσεις, όσους ταλαντεύονται ή όσους δεν έχουν εμπιστοσύνη στους εργαζόμενους και το 1,5 εκατομμύριο ανέργους στους οποίους πρέπει να γίνει προσκλητήριο αγώνα. Η Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών και από την ΔΕΘ δίνει το μήνυμα της πάλης για την πολιτική και ιδεολογική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης από την κυβέρνηση, τα αφεντικά, το κράτος. Παλεύει για την ανεξάρτητη πάλη της τάξης μας από τους προδότες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και από κάθε γραφειοκρατικό μόρφωμα στα συνδικάτα και τις οργανώσεις μας. Παλεύουμε για την οργάνωση γενικής πολιτικής απεργίας διαρκείας από τα κάτω, μέσα από γενικές συνελεύσεις εργατών, απεργιακές επιτροπές, εγχειρήματα αυτοοργάνωσης και λαϊκές συνελεύσεις. Παλεύουμε για το χτίσιμο μιας επαναστατικής ηγεσίας στο εργατικό κίνημα για την ανατροπή του καπιταλισμού. Καμιά επιστροφή δεν είναι δυνατή ούτε στο παρελθόν, ούτε στα χρόνια της πλαστής ευημερίας του 2009. Το χτίσιμο μιας νέας ριζικά αναμορφωμένης κοινωνίας, μιας κοινωνίας σοσιαλιστικής, είναι η μόνη διέξοδος για να ξανανοίξουν τα εργοστάσια, να υπάρξει δουλειά για όλους, κοινωνική δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια και ισότητα.
Τα αιτήματά μας είναι πολιτικά

Ο αγώνας μας για να συσπειρώσει τη πλειοψηφία των εργαζομένων αλλά και των ανέργων, όπως σωστά επισημαίνεται (έστω και καθυστερημένα) πια από πολλούς, πρέπει να έχει πολιτικούς και όχι στενά οικονομικούς, συνδικαλιστικούς ή κλαδικούς στόχους. Δεν μπορεί πια να υπάρξει κατάσταση εξαίρεσης για κανέναν. Οι επικείμενες χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο, η γενικευμένη ύφεση και η αύξηση της ανεργίας στο εφιαλτικό 27,6% είναι αδιάψευστος μάρτυρας.
Στηρίζουμε τους παρακάτω πολιτικούς στόχους χωρίς καμιά ταλάντευση και αναμονή:
  Κάτω η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, έξω η τρόικα, το ΔΝΤ και η ΕΕ.
  Να  συντριβούν οι ναζιστές, οι υποστηρικτές της διάλυσης των εργατικών οργανώσεων και σωματείων, οι μισάνθρωποι του ανθρώπινου.
  Καμιά συμμετοχή στους πολέμους του κεφαλαίου, κλείσιμο όλων των νατοϊκών βάσεων.
  Να απαγορευτούν οι απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
  Να μοιραστεί ο κοινωνικά αναγκαίος χρόνος σε όλους τους εργαζόμενους με μισθούς για να ζούμε και όχι να επιβιώνουμε.
  Να καταργηθούν όλα τα μνημόνια και οι εφαρμοστικοί τους νόμοι.
  επαναστατική διαγραφή του «μη βιώσιμου» χρέους που δημιούργησαν οι καπιταλιστές.
  Εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων παραγωγικών μονάδων, χωρίς αποζημίωση στο κεφάλαιο, τους δανειστές και κάτω από τον άμεσο έλεγχο των εργαζομένων.
  ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ – ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.

Απεργιακές επιτροπές σε κάθε χώρο δουλειάς, σε τοπικό και πανεθνικό επίπεδο.

Το αίτημα να τελειώνουμε με τις κυβερνήσεις της κοινωνικής καταστροφής και τα μνημόνια, απαιτεί από εμάς
να μην αφήσουμε τη διεξαγωγή των αγώνων στα χέρια αυτών που σφυρίζουν την έναρξη και τη λήξη
 των αγώνων σύμφωνα με τα συμφέροντα του κυβερνητικού συνδικαλισμού και όχι των εργαζομένων.


Σε όλες τις γενικές συνελεύσεις που θα διεξαχθούν την επόμενη περίοδο, προτείνουμε τα παρακάτω:

Λήψη απόφασης για τη κήρυξη Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας με τη μορφή 5θήμερων κινητοποιήσεων και την 5η μέρα γενικές συνελεύσεις σε πανελλαδικό επίπεδο.
Λήψη απόφασης από πρωτοβάθμια σωματεία για άμεση εκκίνηση απεργιακών κινητοποιήσεων οποιασδήποτε μορφής (στάσεις εργασίας, 24ωρες, καταλήψεις κλπ).
Εκλογή από τις γενικές συνελεύσεις απεργιακής επιτροπής (ο αριθμός ανάλογα με τα μέλη του σωματείου και τις ανάγκες του αγώνα) για τη περιφρούρηση του αγώνα, ιδιαίτερα ενάντια στις προσπάθειες υπονόμευσής από τις γραφειοκρατίες και το κράτος. Η απεργιακή επιτροπή πρέπει να είναι υπόλογη για τις ενέργειές της στη γενική συνέλευση των εργαζομένων.
  Μέσω της απεργιακής επιτροπής, δημιουργία επιτροπής σύνδεσης με άλλους εργασιακούς χώρους, για τη δημοσιότητα και την επικοινωνία με άλλες απεργιακές επιτροπές ή μαχόμενες δυνάμεις (άνεργοι, συνελεύσεις γειτονιάς, αντιφασιστικές κινήσεις κλπ) προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ανεξάρτητο κέντρο αγώνα όλων των μαχόμενων εργατικών δυνάμεων σε τοπικό επίπεδο και μια πανεθνική κεντρική απεργιακή επιτροπή υπόλογη στη βάση των εργαζομένων και που θα παρακάμψει τους απεργοσπάστες της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ.
  Άμεση εκπόνηση ενός προγράμματος δράσης σε περιπτώσεις καταστολής από την αστυνομία και τους φασίστες, δικαστικών διώξεων (νομική βοήθεια κλπ), επιστράτευσης από τη κυβέρνηση ή αναστολής άρθρων του Συντάγματος (πχ των διαδηλώσεων για λόγους εθνικής ασφάλειας & δημοσίου συμφέροντος κλπ).
  Διαφύλαξη των οικονομικών διαθεσίμων των σωματείων μας από οποιαδήποτε παρέμβαση του κράτους και χρησιμοποίηση τους για τις ανάγκες του αγώνα.

ΒΑΡΚΙΖΑ ΤΕΛΟΣ! – VENCEREMOS!
 Ολοι το Σάββατο 7/9  στην ΚΑΜΑΡΑ 530 μ.μ στην ανεξάρτητη απο γραφειοκράτες συγκέντρωση και πορεία στα εγκαίνια της ΔΕΘ
Πρωτοβουλία για ένα ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑTΩΝ
http://kentroagona-ergaton.blogspot
 





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου