Η πρωτοβουλία για «Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών» εκφράζει την αλληλεγγύη της και την συμπαράταξη της στον αγώνα, που δίνουν οι κάτοικοι της Χαλκιδικής κατά των μεταλλείων χρυσού στην περιοχή τους.
Οι κάτοικοι της Χαλκιδικής πεισματικά αντιστέκονται και
διεκδικούν το αυτονόητο δικαίωμα τους: να ορίζουν οι ίδιοι το μέλλον του τόπου
τους. Δημιούργησαν ένα δυναμικό παλλαϊκό κίνημα, που διεκδικεί, να μην καταστραφεί
το περιβάλλον, να μην δηλητηριαστούν νερά, ζώα, φυτά και άνθρωποι από το
αρσενικό και τα διάφορα τοξικά, να ζήσουν τα παιδιά στον τόπο που μεγάλωσαν και
να μην αναγκαστούν να μεταναστεύσουν. Ένα κίνημα που διεκδικεί τελικά την ζωή
και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Για
αυτό ακριβώς τον λόγο γίνεται « επικίνδυνο» και φοβίζει. Φοβίζει τους
σύγχρονους χρυσοθήρες που μυρίστηκαν το χρυσάφι και ετοιμάζονται μαζί με τους βαστάζους τους να βιάσουν μια
πανέμορφη περιοχή μαζί και τον λαό της. Φοβίζει και αυτούς που χωρίς να
ρωτήσουν κανένα πούλησαν την γη και
εγγυήθηκαν σίγουρα κέρδη τους καπιταλιστές χρυσοθήρες. Φοβίζει
ταυτόχρονα, και όλους όσους τους προηγούμενους μήνες, προσπάθησαν να το φέρουν
σε αντιπαράθεση με το «δικαίωμα» στη δουλειά, των εργαζόμενων στην εταιρεία των
χρυσοθήρων. Οι ίδιοι οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι και οι επιτροπές τους, έχουν
επικαλεστεί επανειλημμένα μελέτες, που αποδεικνύουν πως μπορεί να υπάρξει
εργασία στην περιοχή, μέσα στο πλαίσιο συνολικής ανάπλασης του φυσικού
περιβάλλοντος, και σε αντιπαράθεση με τη λογική του κέρδους και της αγοράς.
Το κίνημα
«ενάντια στον χρυσό» από την πρώτη στιγμή δοκιμάζεται από την διαρκή βία
του κράτους και του παρακράτους. Η κυβέρνηση προστατεύοντας τα συμφέροντα της
εταιρίας χρυσού, έχει διαλέξει στρατόπεδο. Εφαρμόζοντας
την λογική της «συλλογικής ευθύνης» έχει επιδοθεί σε όργιο καταστολής,
φτάνοντας και στο πολύ επικίνδυνο σημείο να εξισώνει τον δίκαιο αγώνα ενός ολόκληρου λαού με την ναζιστική
συμμορία της χρυσής αυγής . Σέρνει αγωνιστές με κατηγορίες, ίδιες με τις
κατηγορίες των μαχαιροβγαλτών της Χ.Α. Η
κυβέρνηση αντιλαμβάνεται ότι, για να υποταχτεί το κίνημα, δεν
φτάνουν οι τόνοι χημικών ,οι ξυλοδαρμοί, το ανθρωποκυνηγητό, οι γεσταπίτικες
εισβολές σε σπίτια, οι προσαγωγές ανήλικων παιδιών, οι πλαστικές σφαίρες, η
λήψη γενετικού υλικού με βία, η τρομοκρατική προπαγάνδα των ΜΜΕ, χρειάζονται
και άλλα. Εφαρμόζει στην πράξη την «θεωρία των δύο άκρων» προχωράει στην
ποινικοποίηση του αγώνα ενός ολόκληρου λαού. Ο Ν.
Δένδιας βάζει στο ίδιο τσουβάλι τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής με τον αγώνα
των κατοίκων της Χαλκιδικής. Οι Σκουριές ως παράδειγμα βίας, ισοδύναμο με τα
μαχαιρώματα και τις δολοφονίες. Η βία των νεοναζιστών δίπλα στη βία στις Σκουριές . Μια βιομηχανία
διώξεων στήνεται να λυγίσει τους κατοίκους.
Μπροστά στα οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά αδιέξοδα
που παράγει συνεχώς η συστημική καπιταλιστική κρίση στην Ευρώπη και σε ολόκληρο
τον κόσμο, κυβέρνηση κεφαλαιοκράτες, κράτος και οι παρακρατικοί μαχαιροβγάλτες-ναζιστές
της Χ.Α. είναι παντελώς ανίκανοι να σταματήσουν έναν λαό που έχει το δίκαιο με
το μέρος του. Είναι παντελώς ανίκανοι να
δώσουν λύσεις στα κοινωνικά αδιέξοδα, γι αυτό είναι φοβισμένοι και το μόνο που τους μένει να κάνουν- και το
κάνουν επιμελώς- είναι η άσκηση βίας σε όποιον αντιστέκεται.
Ο αγώνας των κατοίκων της Χαλκιδικής είναι αναπόσπαστο κομμάτι
του αγώνα όλου του εργαζόμενου λαού. Η βία που ασκείται στους αγωνιστές του
κινήματος ενάντια στο χρυσό είναι η βία που βιώνουμε όλοι μας όταν σηκωθούμε
για να διαμαρτυρηθούμε και να
απαιτήσουμε τα δικαιώματα μας. Είναι η βία, της ανεργίας, της πείνας, των
αυτοκτονιών και της τρομοκρατίας, που ζει η εργατική τάξη και ο φτωχός λαός.
Δεν λυγίζουμε, η μάχη της
Χαλκιδικής είναι μάχη όλων μας, είναι υπόθεση της εργατικής τάξης, είναι μάχη
ζωής ή θανάτου. Οι δεκάδες χιλιάδες λαού που κατέκλισαν την ΔΕΘ διαδηλώνοντας
και που έδωσαν το παρών στην μεγαλειώδη συναυλία συμπαράστασης στις 5/10/13
είναι η καλύτερη απάντηση στην κυβέρνηση και στα συμφέροντα του κέρδους που
υπηρετεί. Είναι η καλύτερη παρακαταθήκη για να γιγαντώσει αυτός ο αγώνας, να
αποκτήσει διάρκεια, να ενωθεί με άλλους μικρούς ή μεγάλους αγώνες που γίνονται
και που αναπόφευκτα θα γίνουν. Να ενωθεί με τους αγώνες των εργαζομένων σε ένα
μεγάλο ποτάμι, που θα πνίξει αυτούς που μας καταδικάζουν στην πείνα και την
ανεργία, στον χημικό θάνατο, αυτούς που στερούν σε εμάς και τα παιδιά μας την
χαρά της ζωής, το μέλλον και την αξιοπρέπεια
Δεν φοβόμαστε, δεν λυγίζουμε, είμαστε οργισμένοι και αποφασισμένοι
Ο αγώνας του λαού της Χαλκιδικής είναι υπόθεση, όλου του
εργαζόμενου λαού
Λευτεριά στους φυλακισμένους αγωνιστές
Θα νικήσουμε!
8/10/13
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
ΓΙΑ «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου